Jong en opgebrand
In de knop gebroken. Hoe komt dat? Uit een vergelijkend internationaal onderzoek waarin gekeken werd naar het welbevinden onder leerlingen (OECD, 207) blijkt dat pubers en jongvolwassenen vaak een betaalde baan en sportactiviteiten hebben naast hun schooltaken en opleiding. Ook hebben ze stevige ambities en hebben hun ouders vaak (te) hoge verwachtingen over hun mogelijkheden.
Stress op school hangt sterkt samen met de thuissituatie, het uitvoeren van het bijbaantje, de ambities en het verwachtingspatroon van de leerlingen, pubers of jongvolwassenen en van de ouders. En in de laatste, maar zeker niet in de minste plaats hangt stress samen met het gebruik van social media.
Jong en opgebrand. Wiens probleem is dit? In eerste plaats ligt er een taak bij de ouders om realistisch te zijn in het zien van de talenten van zoon of dochter. Ook is het voor jongeren zelf belangrijk om eerlijk te reflecteren. Een taak voor het onderwijs is om niet altijd mee te gaan in de wensen van ouders en hun kinderen.
De gevolgen van een burn-out zijn heftig. We hebben het over een generatie jongeren die in de knop gebroken zijn. Er is sprake van grote prestatiedruk, waardoor ze niet kunnen voldoen aan de overspannen verwachtingen. Dit heeft vervolgens weer een negatieve invloed op het welbevinden van de jongere.
Om de enorme prestatiedruk te verminderen en het welzijn van de jongeren te verhogen, is het van belang om een goede balans te vinden in het verwachtingsniveau van leerlingen en hun ouders. Daarbij ligt er misschien wel een opvoedende taak voor het onderwijs?